قنات قصبه عظیم‌ترین قنات گناباد و شاید یکی از عجایب تمدن تاریخ بشر باشد که از گذشته‌های دور توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. ناصرخسرو عمق چاه قنات را هفتصد گز و طول آن را چهار فرسنگ ذکر کرده است. از میان اراضی کوی شرقی گناباد (قصبه شهر سابق) در سمت جنوب غربی از محلی معروف به برج علی ضامن، از داخل رسوب‌های ریز دانه آغاز شده و بطول کلی ۳۳۱ هزار و ۳۳ متر در یک رشته اصلی به نام قصبه و چهار رشته منشعب به نام دولاب کهنه، دولاب نو، رشته فرعی اول و رشته فرعی دوم قصبه جریان دارد. رشته اصلی قصبه که ۱۳۱هزار و ۳۵ متر طول دارد و در امتداد دره پرآب خانیک حفر شده و عمق مادر چاه آن نیز بیش از ۲۰۰ متر است.

کاریز یا قنات یا کهریز به راهی که در زیر زمین کنده شود تا آب از آن جریان یابد می‌گویند. و این فن بی بدیل ایرانیان از سالها پیشتر از دوره طلایی هخامنشیان مردم و دشتها را سیراب و آبادانی را ارمغان آورده بود، و اینک به احترام فنآوری دیرین مردمان این کهن بوم که آب در نزدشان حرمت و هویت داشت من نیز نام فعالیت رسانه ای خود را در طرح نجات آب کشاورزی(کاریز) نام نهادم تا شاید تلنگری به همه ما اعم از شهر نشین و ده نشین باشد